Old Masters w Luxemburgu
Old Masters w Luxemburgu
Muzeum zaprojektowano w taki sposób, aby odzwierciedlało specyfikę kolekcji obrazów, które pierwotnie należały do zamożnych prywatnych kolekcjonerów w XVIII i XIX wieku.
Budynek Muzeum
Główna siedziba Muzeum to architektura willowa, unowocześniona w XXI wieku
Sama willa miejska pochodzi z 1873 roku. Współcześnie przebudowano ją pod nadzorem architekta Philippe’a Schmita z luksemburskiego biura Diane Heirend & Philippe Schmit architectes. Współczesny charakter kompleksu muzealnego nawiązuje interesujący „dialog architektoniczny” z zabytkowym budynkiem.
Villa Vauban zawdzięcza swoją nazwę fortowi byłej twierdzy luksemburskiej. Została ona wybudowana przez architekta fortecznego Ludwika XIV, Sébastiena Le Prestre Vaubana (1633-1707). Na fundamentach fortu zbudowano rezydencję. Współcześnie w podziemiach Muzeum znajduje się część murów twierdzy z XVIII wieku.
Kolekcja – Collection of Old Master Paintings
Kolekcja obejmuje obrazy twórców od wieku XVII do XVIII.
Historia Kolekcji
- Kolekcja muzeum ma swoje początki w XIX wieku. 3 wpływowych meszczan było fundatorami Kolekcji:
- po pierwsze – Jean-Pierre Pescatore, który był handlarzem tytoniem, a następnie bankierem w Paryżu. Żył w okresie (1793 – 1855). Poświęcił swój majątek na zbudowanie symbolicznej kolekcji sztuki. Jak większość mieszczan swoich czasów, kolekcjonował XVII-wieczne malarstwo holenderskie oraz współczesne francuskie malarstwo historyczne, jak również rzeźby i rysunki.
- po drugie – Leo Lippmann – był bankierem i Konsulem Generalnym Luxemburga w Amsterdamie. Dawało mu duże możliwości kupowania obrazów holenderskich malarzy epoki, jak również malarstwa historycznego,
- po trzecie – Eugénie Dutreux-Pescatore – (1810 – 1902), która odziedziczyła kolekcję XVIII-wiecznych obrazów historycznych, martwych natur i portretów od aptekarza Jodoca Frédérica Hochhertza (zmarłego w 1786 roku).
- Te trzy kluczowe Osobistości przekazały swoje prywatne kolekcje swojemu miastu rodzinnemu.